Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Δεν θέλω άλλη μία βαρετή σχολική χρονιά

Παρακολουθώ αυτές τις μέρες το θέμα της απεργίας των καθηγητών, τη στάση της κυβέρνησης, τις αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω μου. Επιπλέον, δέχομαι τις ερωτήσεις των παιδιών.
Ο μικρός θα δώσει πρώτη φορά εξετάσεις (1η γυμνασίου) κι έχει τις απορίες του.
-          Μαμά, τι είναι ο ΣΕΒ;
-          Ο σύλλογος ελλήνων βιομηχάνων.
-          Και γιατί πήγε ο Τσίπρας στους βιομήχανους;
-          Έλα ντε.
-          Και γιατί οι βιομήχανοι λένε για την απεργία των καθηγητών; Στέλνουν τα παιδιά τους στο δημόσιο;
-          Τσου
-          Και γιατί απεργούν οι καθηγητές πάνω στις εξετάσεις μου; Γιατί δεν περιμένουν να τελειώσω πρώτα;
-          Γιατί αγάπη μου, απεργίες που δεν εκβιάζουν είναι άχρηστες.
-          Μα γιατί να μ’ εκβιάσουν; Δεν ψηφίζω. Δεν πήρα εγώ καμιά απόφαση  που να τους επηρεάζει. Άδικο δεν είναι;
-          Είναι άδικο, αλλά δεν είσαι εσύ ο στόχος, αλλά οι ψηφοφόροι γονείς και η πίεση που ασκούν στην κυβέρνηση.
-          Συνεχίζει να είναι άδικο. Οι γονείς μου μπορεί να είναι βλάκες και να ψήφισαν (δεν σας λέω ποια επιλογή θεωρεί βλακεία. Aς βάλουμε τελίτσες ή  μπιμπ) αλλά αν εγώ ψήφιζα, να διάλεγα άλλο.
-          Ναι και το ένα άδικο δεν αναιρεί το άλλο. Απ’ την άλλη, αν καθυστερήσεις τις διακοπές σου φέτος δεν θα είναι και μεγάλη ζημιά. Μπορεί απ’ αυτό να εξαρτηθούν σημαντικά πράγματα. Όπως η ποιότητα των σπουδών σου στη συνέχεια. Η καλή ή η κακή διάθεση των καθηγητών σου του χρόνου. Θυμάσαι τι όμορφα πέρασες στην εκδρομή που πήγατε;
-          Ναι.
-          Και πού οφείλεται κυρίως αυτό;
-          Εεεε, στην κυρία Σ. που οργάνωσε την εκδρομή και μας έμαθε ένα σωρό πράγματα για τα μουσεία του κόσμου. Και στους άλλους καθηγητές που μας συνόδευσαν και μας πρόσεχαν και ήταν πολύ καλοί μαζί μας. Αλλά και στους φίλους μου και σε σας που αποφασίσατε να μην πάμε διακοπές για να πληρώσουμε την εκδρομή και…
-          Εντάξει, ας κρατήσουμε τον πρώτο λόγο. Αν η κυρία Σ. δεν έχει καμιά διάθεση του χρόνου να σας μάθει κάτι, δεν θα ξαναοργανώσει εκδρομή. Πώς θα σου φανεί τότε η 2η γυμνασίου;
-          Εεεεε…πολυ βαρετή.
-          Οπότε;
-          Δεν θέλω μια βαρετή σχολική χρονιά.
-          Δεν αξίζει αυτό δυο βδομάδες λιγότερων καλοκαιρινών διακοπών;
-          Όχι. Ακόμα κι αν είναι λιγότερο βαρετή η επόμενη σχολική χρονιά, πάλι βαρετή θα είναι. Τίποτα δεν είναι σαν τις διακοπές.
Ναι, είναι αμείλικτη η λογική των παιδιών. Δηλαδή η λογική. Ναι το σχολείο θα έπρεπε να μην είναι τόσο βαρετό. Αλλά είναι. Χάρη σε κάποιους καθηγητές, τα πράγματα γίνονται καλύτερα. Χάρη στο εκπαιδευτικό σύστημα, ακόμα κι οι ξεχωριστές στιγμές ξεθωριάζουν. Συμπαραστέκομαι στον αγώνα των καθηγητών. Ναι είναι παράλογες και άκαιρες οι κυβερνητικές απαιτήσεις, αλλά η πρώτη προτεραιότητα των δασκάλων, θα έπρεπε να ήταν ένα σχολικό σύστημα χωρίς παπαγαλίες, χωρίς φροντιστήρια, με ενδιαφέροντα μαθήματα, στραμμένα στις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή. Η πρώτη προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι τα χαρούμενα παιδιά. Τα παιδιά που θα ήταν πρόθυμα να θυσιάσουν ένα μέρος των διακοπών τους για μια ενδιαφέρουσα σχολική χρονιά. Για μια δημιουργική ζωή.

3 σχόλια:

  1. Καταλαβαίνω το μικρό.Έχει τα δίκια του. Καταλαβαίνω και την αδερφή μου , που μου ΄πε πως συμφωνούσε με την απεργία ακόμα αν η Ελένη έδινε φέτος (Β' Λυκείου). Ήδη αρκετό άγχος έχει από φέτος κι όταν ο Δημήτρης έδινε πανελλήνιες, σαλτάρισε μια Κυριακή του Μάρτη και τον ψάχναμε όλο αγωνία.

    Το σύστημα που είναι απρόσωπο και εξετασιοκεντρικό χωρίς να εκτιμά την προσωπικότητα του κάθε μαθητή, την κοινωνικοοικονομική του θέση άρα κι ευκαιρία, που δεν ενισχύει τη δίψα για γνώση και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του μέλλοντα πολίτη προσπαθούμε να αλλάξουμε πολλοί από μας τους εκπαιδευτικούς. Θέλουμε μια άλλη κοινωνία κι ένα άλλο σχολείο.Προσπαθούμε με τις συνθήκες που ζούμε να αναπτύξουμε πλήρως γνωστικά και ψυχοκοινωνικά ττους μαθητές μας ώστε ν' ανοίξουν τα φτερά τους κι όχι να τα ψαλιδίζουμε .

    Όσο όμως θα εξαθλιωνόμαστε διαρκώς και θα ποσοτικοποιείται η διδακτική διαδικασία όλο και πιο δύσκολο θα ΄ναι να γίνεται το σχολείο ενδιαφέρον και ο εκπ/κός να κάνει αυτό που πρέπει.

    "Δάσκαλος σκυφτός, αμόρφωτος λαός" είναι ένα σύνθημα που συμμερίζομαι απόλυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε όλα συμφωνώ Σταυρούλα μαζί σου. Μόνο που δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι σαν εσένα. Δυστυχώς. Άλλοι δεν νοιάζονται, άλλοι βολεύονται κι άλλοι νοιώθουν αδύναμοι ν' αγωνιστούν. Όμως χωρίς το σύνολο των εκπαιδευτικών (γιατί απ' τους γονείς θεωρώ ουτοπική την κάθε προσδοκία), το σύστημα δεν έχει ελπίδα ν' αλλάξει, οπότε καθηγητές και γονείς θα εισπράττουμε τ' απαξιωτικά και δίκαια σχόλια των παιδιών. Κι ακόμα χειρότερα, θα βλέπουμε τη καθαρή ματιά τους να μαραίνεται. Κι αυτό με κάνει έξαλλη.

      Διαγραφή
    2. Σταυρούλα, ξέχασα να γράψω καλή επιτυχία στην κούκλα σας. :)

      Διαγραφή